Wat goed is komt langzaam, juist bij het langeafstandlopen

Bill Dellinger, atletiekcoach

zondag 30 augustus 2009

14e training MvB / 21 kilometer



En daar gaan we weer. Het is weer zondag en tijd voor een lange duurloop. Na vandaag nog 2 keer. Maar eerst nog een 21 kilometer.

Ik had niet verwacht dat we een grote groep zouden hebben vandaag. Vrijdag liepen Roelof, Geja en Geert Jan de Bommenberendloop en zaterdag liep er een grote groep de Sneek-Bolsward-Sneek loop. Aafke zou waarschijnlijk zaterdag ook voor zich zelf trainen. Linda vliegt ergens hoog boven ons, Tabitha en Johannes waren een weekend weg, Peter en Elles weet ik niet…en dan nog Folkert. Ik weet de laatste status niet, maar ik heb begrepen dan Berlijn er niet meer in zit als loper. Een domper….

We starten vanochtend met zeven lopers. Roelof was toch nog gekomen en liep tot halverwege mee. Julius, na de SBS loop en een feestje gisteravond, liep de hele route weer mee. Niet denken dat je ook maar iets aan hem merkt. En…weer een gastloper. Ritchie is bezig met zijn voorbereiding voor de Marathon van Terschelling en liep vandaag met ons mee. Natuurlijk altijd aanwezig…Simon, Froukje, Mark (en ik natuurlijk).

Half negen vertrokken we weer vanaf de sporthal. Prachtig weer al was het wel wat aan de warme kant. Maar het lopen ging prima. In mijn aankondiging voor de trainingsloop van vandaag had ik nog geschreven dat je deze 21 kilometer niet moet onderschatten. Maar iedereen liep hartstikke goed. Gemiddelde op of net boven de 10 kilometer in het uur en dat was voor iedereen prima te doen. Op de Groningerstraatweg kwamen we Johnny en Rene nog tegen….een ere haag…en een knuffel en we gaan nog verder. Wij waren er bijna, zij zouden vast nog de nodige kilometers maken.

Froukje had haar Ipod mee genomen (mede om te testen voor in Berlijn), voor als er stiltes zouden vallen. Maar tot de laatste kilometers leek het wel een thee kransje. Maar natuurlijk is dit een goed teken. De eerste opmerkingen; “ik ben er wel klaar voor” zijn al te horen. En zo moet het ook zijn. We hebben onze langste afstand gedaan en volgende week lopen we nog een 31,5 kilometer. Dit moet ook zeker lukken. De route wordt later deze week nog via de weblog of email bekend gemaakt. Maar we lopen richting Hallum. Waarschijnlijk voor een aantal lopers weer een nieuwe route. We zijn nog op zoek naar verzorgingsposten. Als je nog iemand kent en die vindt het niet erg om op zondag vroeg op te staan….dan horen wij (Froukje of ik) het graag.

Deze week nog een rustweek. Ik hoop dat iedereen nu met de rem erop de laatste weken in gaat. Het lichaam heeft nog even, om volledig uitgerust over 3 weken aan de start te komen.

Donald

donderdag 27 augustus 2009

14e training MvB / 21 kilometer

Het schiet nu echt op. Afgelopen weekend alweer 35 kilometer gelopen. De langste afstand uit het schema. Deze week is rustweek met als hoogte punt weer onze gezamenlijke duurloop op zondag. En dit keer weer een 21 kilometer. Maar 21.....ervaring leert dat het vaak een pittige duurloop is.

Veel van onze groep zullen niet aanwezig zijn. Roelof en Geert Jan lopen in Groningen op vrijdag, Julius heeft zaterdagavond een feestje en weet nog niet of hij er is zondag, Aafke loopt misschien zaterdag al en Linda zit op een paar kilometer hoogte en Folkert zullen we moeten missen met een fikse knie blessure....
We zien dus wel wie er allemaal verschijnen.

Vertrek: zondag 30 augustus 8.30 uur vanaf het Kalverdijkje. Het is nog niet bekend of er een verzorgingspost is. Neem dus voor jezelf voldoende drinken, enz. mee.

De route is gelijk aan de allereerste marathon training....door leatse geast, Tytsjerk en weer terug.

Volgende week staat weer een 35 kilometer op het programma. Meerdere lopers hebben al aangegeven dat het misschien verstandig is om deze laatste lange afstand in te korten. Het is dan nog maar kort voor de marathon en het belast toch wel behoorlijk die laatste kilometers.
We zullen daarom de laatste route inkorten tot 31.5 kilometer. Lopers die toch graag die 35 kilometer willen lopen kunnen altijd nog in de omtrek van de sporthal de laatse 3.5 kilometer afleggen. We hopen dat iedereen zich hier wat in kan vinden.

Tot zondag

Donald

maandag 24 augustus 2009

13e training MvB / 35,6 km – 23 augustus



Martha had voor deze zondag de naar alle waarschijnlijkheid langste trainingloop uitgezocht. Voor veel lopers een nieuw parcours, met name het gedeelte tussen Dronrijp, Hijlaard en Boksum was ‘onbekend terrein’. Om die reden stuurden we zaterdag verkenner Donald vooruit die gelukkig met veel nuttige (verkeers)informatie kwam (let op: bouwwerkzaamheden bij de Blauwe Golf, opgebroken weg in Aldlan, doorlopen tot Hijlaard en 500 meter buiten het dorp het fietspad naar links). Bedankt Donald, het heeft echt geholpen!

‘Ochtends meldde Geja zich ziek af. Beterschap lytse. Verder waren we compleet. Toen Elles en Peter om half negen bezweet aan kwamen rennen, dachten we dat ze probeerden hun in de vakantie opgelopen forse trainingsachterstand in te halen. De ware reden bleek echter te zijn dat Elles ’s middags moest werken. Op de Boksumerdam namen zij een verkorte route naar huis. Maar ach…getraind of ongetraind…..Elles zal in Berlijn net als bij vorige marathons wel permissie vragen om iets sneller dan de rest te gaan lopen…..om vervolgens ruim voor alle anderen te finishen.

Ik had Donald beloofd de groep bij elkaar te houden en tempobeulen in toom te houden. Na 1 km liepen Tabitha en Froukje al een meter of 30 achter de groep. Zij bleken te hebben afgesproken (ik had dit niet gehoord of niet begrepen) samen in een wat lager tempo te gaan lopen, met de mogelijkheid om eventueel bij Martha in de auto te stappen als dit nodig mocht zijn.

Langs het Van Harinxmakanaal stond gelukkig een verfrissend windje. In Dronrijp, na bijna 15 km, wachtte Martha ons op voor de woning van haar moeder. Mevrouw Tiedema verwelkomde ons. Ze was vast erg blij om al die bezwete handen te drukken. De verzorging was prima. Heel erg bedankt. Froukje en Tabbie kwamen slechts een paar minuten later al aangesneld.
Vervolgens op weg naar Hijlaard (waar we de toekomstige droomwoning van Linda mochten bewonderen….ruim € 1.000.000,- Linda….nog even doorsparen!). Martha stond voor de zekerheid strategisch opgesteld bij eerdergenoemd fietspad. Na Boksum begon, mede door de hitte, de vermoeidheid toe te slaan. De laatste kilometers viel de groep een beetje uit elkaar. Simon bevestigde zijn reputatie als tempobeul door de laatste kilometers het tempo nog even flink op te schroeven.

Martha stond ons op te wachten bij het Kalverdijkje. Zij vertelde dat Tabitha na 28 km was gestopt vanwege een achillespeesblessure. Waarschijnlijk valt het mee, want ze is enkele uren later door uw verslaggever gespot in de Prinsentuin, waar ze vrolijk ronddartelde met Johannes. Als het niet te warm is op 20 september, gaat ze zeker de marathon lopen en uitlopen.

Linda en ik renden nog een stukje terug om Froukje op te halen.Lang hoefden we niet op haar komst te wachten. Froukje was nog heel erg vrolijk. Ze zag tot onze verbazing nog kans om naar een auto te sprinten, om vervolgens de uit het raam hangende Simon te kussen. Tja…ook Froukje gaat het dus redden op 20 september!

Goed nieuws is dat de blessures van Simon en Mark zijn genezen. Donald heb ik niet meer gehoord over zijn kuitklachten, dus ik vermoed dat ook dit probleem tot het verleden behoort.

Voor komend weekend staat 21 km gepland. We moeten maar even overleggen wat we gaan doen. Ik ga komende vrijdag (in plaats van de loopgroeptraining van donderdag) naar de Bommenberendloop in Groningen voor een halve marathon. Misschien zijn er meer liefhebbers.

Roelof

zondag 23 augustus 2009

13e training MvB / Donald



En dan is het zover, de langste trainingsafstand. Voor het eerst in mijn eentje 35 kilometer. In mijn marathon trainingen, die ik liep voordat ik bij de loopgroep kwam, liep ik nooit verder dan 30 a 32 kilometer. Spannend dus. Maar vandaag een feestje i.v.m. het vieren van de 40ste verjaardag van Alexandra en haar vriendin. Leek me niet verstandig om dan de volgende dag deze afstand te lopen.

Vroeg de wekker gezet en nog even snel op buienradar kijken wat het weer wordt. Hmm…een rode vlek met slecht weer komt onze kant op. Hopelijk geen onweer.
Martha had de route gemaakt en gisteravond nog even snel bekeken. Wat zijn de cruciale punten. Ik heb geen Martha onderweg die aangeeft waar ik links of rechts moet. Maar de route gaat bijna langs ons huis, dus makkelijk instappen.

Richting Ritzumazijl en Deinum naar Dronrijp. Rond die tijd verwacht je dat je op zo’n fietspad niemand tegenkomt. Maar om de paar honderd meter zat een visser naar zijn dobber te staren. Maar is ook wel weer gezellig…morge…morge…enz. Ze zullen wel denken, wat is dat voor idioot. Tja, en dan komt toch dat onvermijdelijke. Donkere luchten en boven Marssum een regenboog. Ik zal wel nat worden. Maar gelukkig zat ik aan de zijkant van de bui en die paar drupjes waren meer verkoeling dan dat ik er echt nat van werd.

Ik liep lekker met mijn Ipod op. Maar weer eens naar de 2 meter sessies luisteren van
Jan Douwe Kroeske. Wat heb ik daar vroeger veel naar geluisterd. Hurricane room van The Blessing…prachtig nummer en mijn gedachten dwalen weg. Dan is het even schrikken. Een paar weken geleden had ik het er nog over, met Mark of Folkert. Ik weet het niet meer. Vroeger waren er zoveel fietstochten. Je kon ieder weekend wel een fietstocht doen van 100 kilometer of meer. Ik hoor ping…en vanaf dat moment allemaal fietsers op fietspad richting Dronrijp. Dan is het toch wel smal. Maar ook dan weer…morge…morge…Vlak voor Dronrijp zie ik bij een van de boerderijen een prullenbak. Fototoestel plaatsen, zelf ontspanner er op, terug rennen en….smile. Zo, weer een bewijs dat ik mijn best heb gedaan.

In Dronrijp rechtsaf, richting op Hatsum. Geen wielrenners meer en ik kan weer wegdwalen in mijn muziek. Going to the run van de Golden Earring…hoe toepasselijk. Mijn halve liter water die ik extra mee had genomen was onderhand al op. Om het half uur trouw een squeezy naar binnen werken en gewoon doorlopen. Zo kom ik op plaatsen waar ik nog nooit ben geweest. Hoptille? Zo dicht bij huis en hier nog nooit gelopen. Proficiat Martha. Ik heb er weer wat kilometer mogelijkheden bij. Vlak voor Hilaard een splitsing met een bordje Deinum/Leeuwarden linksaf. Moest ik deze afslag nou nemen? Twijfel. Ik heb die kaart toch goed bestudeerd? Ik gok op Hilaard en daarna richting Boksum te kunnen. En gelukkig na een kilometer het verlossende bordje Boksum. Weer op bekend terrein. Op de Boksumerdyk zit ik op 25 kilometer. So far so good. Ik loop nog lekker en werk nog een squeezy naar binnen. Run baby run (Sheryl Crow)….op mijn Ipod. Nog 10 kilometer. Op de van Harinxmabrug even pauze. De brug staat open en kan ik mooi een nieuwe afspeellijst zoeken. Maar even wat andere muziek. Armin van Buren erop om het tempo er op te houden. Door Aldlan over de rondweg naar huis. Dat moet te doen zijn. Ongeveer bij de afslag naar de sporthal kijk ik nog eens op mijn klokje….31,5 kilometer? Vanaf de stoplichten bij de Groningerstraatweg is het zeker nog 5 kilometer naar huis. Dan zou ik rond de 36/37 kilometer uitkomen.

Het laatste stuk krijg ik het zwaar. Vanaf 32 kilometer even wat misselijk en ik heb geen drinken meer. Bij de Troelstraweg een getoeter. Geert Jan rijdt voorbij en ik kan nog even zwaaien….Bij het Shell station een flesje Aquarius kopen en ik loop weer door. Bij huis kom ik uit op 37 kilometer. In de knip. Nog 5 en een beetje erbij. Moe en voldaan wandel ik het laatste stuk naar huis. Dopjes uit mijn oren en mijn gezelschap uitgedaan. Mijn Ipod en ik ….vandaag een onafscheidelijk koppel.
Op zo’n ochtend als deze mis je je loopmaatjes. Altijd een feestje om gezamenlijk de lange duurlopen te doen. Lekker kletsen en als je het even moeilijk hebt is er altijd iemand die je steunt. Volgende week loop ik weer mee…nog maar 3 lange duurlopen en dan is het zover. Berlijn…zaterdag kreeg ik nog een sms van Simon….kijk je ook naar de Berlijn Marathon (WK) Donald, super... Jemig, straks lopen wij daar ook…ik kan niet wachten..

Donald

donderdag 20 augustus 2009

13e training MvB / 23 augustus

Het is bijna zover. De eerste 35 en maximale trainings afstand staat zondag op het programma.

Martha heeft voor deze afstand de route uitgezocht. En het zal waarschijnlijk een route zijn die de meeste lopers van ons nog nooit hebben gelopen. En dat is altijd leuk. Martha rijdt met de auto mee en bij haar moeder (ongeveer 15 kilometer) is een verzorgingspost waar een sanitaire stop gehouden kan worden. Op cruciale punten zal Martha de route aangeven. Verdwalen zal er dus niet in zitten.

Onderstaand de link naar de route:
http://www.afstandmeten.nl/index.php?id=287518

Vertrek is wederom vanaf het Kalverdijkje en de tijd zoals wekelijks 8.30 uur.

Ik zal er zondag niet bij zijn. In zal zaterdag lopen. Iedereen zondag heel veel succes.

Groetjes,
Donald

maandag 17 augustus 2009

12e training MvB / 32 kilometer






Alweer een week voorbij. Voor mijn gevoel begin ik wekelijks met deze zin. Maar wat wil je de tijd vliegt. Nog maar 5 weken en dan zitten we in Berlijn. Anders nog…we hebben de marathon dan alweer achter de rug. En hopelijk iedereen met een fantastische herinnering aan een geweldige marathon en onvergetelijk weekend.

Voor mijn gevoel is het allemaal echt begonnen na de vakantie periode. Ook al hebben we voor de tijd al de nodige kilometers gelopen, nu wordt het voor mijn gevoel pas echt. Het uiteindelijke doel is in zicht. Iedereen is ook weer terug van vakantie en dat was afgelopen zondag te merken. Peter en Elles liepen nog niet mee, net terug. Tabitha loopt nu voor zich zelf (zie ook onderstaande verslag van onze eenzame loopster), Froukje heeft zaterdag (deels gesteund door Martha) toch 32 kilometer gelopen. Aan het begin van de week zag het er niet zo best uit. Maar vanaf woensdag verdween de pijn en heeft ze haar trainingen weer opgepakt. De andere Berlijn lopers waren allemaal aanwezig.

Maar toch zijn ze er…die blessures, pijntjes, achillespees, hamstrings, kuiten, voeten, heupen,….Hopen dat iedereen nu “heel” blijft!!

Zondag stond 32 kilometer in het schema…en natuurlijk volgen we trouw het schema.
Geert Jan de bedenker van de route, moest zijn 35 kilometer lopen. Twee weken voor de marathon van Berlijn loopt hij in z’n eentje (van de loopgroep dan…) de Jungfrau marathon. 42 kilometer “een beetje” omhoog. Na weken in z’n eentje te hebben gelopen (en af en toe met onze groep) zitten de lange afstanden voor hem er nu op. Volgende week nog even een 21 kilometer op Terschelling, maar dat is nu een eitje. Natuurlijk wensen wij Geert Jan ook alle succes toe…met de wetenschap dat hij hem zeker uit zal lopen.

Maar zondag dus…prachtig weer. Zonnetje en bladstil. Tenminste de eerste helft van de training. Route door de Groene Ster (heuveltje..speciaal voor Geert Jan), Tytsjerk, via Hardegarijp richting Veenwoudsterwal. Verzorgingsposten bij Simon en bij Eric en Liesbeth.
De overburen waren al in de overtuiging dat de kleine was geboren….tja, de vlag hing uit…maar dan voor ons. Iedereen weer even bijpraten en succes wensen met de bevalling.
Er werd door iedereen goed gelopen. Al lag het tempo af en toe wel aan de hoge kant. Maar zet Simon, Geja en die hard Geert Jan op kop….
Mijn kuit bleef nog steeds gevoelig. Balen…had verwacht dat het nu wel helemaal over zou zijn. Deze week nog maar een weekje rustig lopen en geen versnellingen.

Na iets meer dan 3,5 uur gelopen te hebben kwamen we weer bij de sporthal. Nog even napraten en Geert Jan zijn laatste kilometers teruglopend naar huis.

Volgende duurloop….onze eerste 35 kilometer. Ik zal er zelf niet zijn. Alexandra houdt samen met haar vriendin haar 40ste verjaardag en we zullen het huis zaterdagavond/nacht vol hebben. Zondagochtend lijkt me dan ook niet verstandig om zo'n afstand te lopen. Ik zal mijn duurloop verschuiven naar zaterdagochtend (vroeg) .
Informatie over de duurloop aanstaande zondag volgt zo spoedig mogelijk. Dus…hou je email en/of weblog in de gaten.

Succes volgende week,
Donald

zondag 16 augustus 2009

Training Tabitha




Hoi Allemaal,

Zoals beloofd, breng ik braaf verslag uit van de training voor Berlijn. Vorige week ging de 30km fluitend. "Kom maar op!", dacht ik. Martha was de eerste 12km meegelopen en daarna voor de metal support meegefietst.
Deze week heb ik afgelopen dinsdag onverwacht een pr gelopen op de 5km in Diever, joehoe!!!!! (24.55 ongeveer) en donderdag heel slecht gelopen :-( Vandaag zou Johannes meefietsen als grootste fan, voor mentale steun, als Tomtom en als kameel, want het zou lekker weer worden. En iedereen weet het inmiddels wel: als heel Nederland vindt dat het lekker weer is, en er moet gelopen worden, dan baal ik als een stekker (te warm). Maargoed, vol goede moed liep ik vanmorgen de Hobbemastraat uit, gewapend met flesjes en compressiekousen, het zag er in ieder geval sportief uit. En ik voelde het al na drie stappen..... dit werd een lange tocht. Man, wat had ik een spierpijn! Dat klussen van zaterdag was toch niet erg bevorderlijk geweest voor mijn spieren. Ik kon mijn ene voet nog net voor de andere krijgen. En als het aan mij had gelegen, was ik weer omgedraaid en weer in bed gestapt. "Tsja, wat doe je in zo'n geval?" Doorlopen maar en hopen dat je de spierpijn er uit loopt. Op via de Zwette naar Weidum,naar Jellum, naar Hilaard en Ophatsum en vervolgens via Dronrijp, Deinum en Ritsumerzijl weer terug. En vraag niet hoe, maar ik heb het gehaald! Alle 33,75 km! Onderweg heb ik 5 flesjes sportdrank, een halve Powerbarreep, een kwart nogareep, drie flesjes water, 3 kauwommetjes verorberd. En ik heb me verschillende malen serieus afgevraagd waar ik mee bezig was. Als het niet voor Johannes zijn enthousiaste pogingen was, om de koeien voor me te laten klappen, dan had ik afgehaakt.
Inmiddels leef ik weer een beetje en bedenk ik me dat ik volgende week maar 1.25 km meer hoef te lopen. Dat pers ik er ook nog wel uit.

Groetjes,Tabitha

vrijdag 14 augustus 2009

Rare week...

Eigenlijk zou ik de titel mee willen geven Het verbazingwekkende zelfherstellend vermogen van je lichaam. Maar dat werd een beetje lang... Maar dat is wel de essentie van dit verhaal.
Zondag in Bakkeveen een 30km gelopen. Eigenlijk begint het verhaal al eerder die week, tijdens de dinsdagtraining. Tijdens de warming up voelde ik al iets irriteren aan de zijkant van mijn voet. En het werd steeds erger. Elke stap deed pijn. Voor mij was het toen niet zo'n straf dat Donald stopte met de training, nu kon ik ook makkelijker aangeven dat ik het ook voor gezien hield omdat ik pijn had. De dag erna maar rustig aangedaan en in de loop van de dag trok de pijn weg. Verder de week geen last gehad. Zondag naar Bakkeveen...

Tot de eerste stop ging het prima. Ook al lijkt het op foto's of ik het niet zo leuk vind. Zat eens goed alle foto's te kijken en zag dat ik standaard 5 meter achter de groep loop, vaak alleen. Maar dat is een ander verhaal. Na de eerste stop bij Dees gingen we weer op pad. Toen we even stilhielden omdat er een aantal mensen een sanitaire stop hielden viel het me op dat ik wel heel moeilijk weer op gang kwam. Het bleef wat stijf en ik kreeg pijn aan mijn voet. Elke stap ging zeer doen. Het was ergens bij Haulerwijk of zo dat ik er letterlijk twee stappen niet op kon staan. Op dat moment zag ik alles wegzakken, geen marathon, ernstige blessure en wekenlang revalideren. Was op dat moment bang voor een fractuurtje. Zo voelde het. Met de tanden op elkaar en de nagels in de handen verder lopen, Dees was vlakbij.

Eenmaal bij Dees aangekomen op 22km kon ik gelukkkig even mijn schoen uitdoen en even strekken. Esmee was heel lief en bood steeds aan dat ik wel in de auto verder mocht, zij zou wel even opschuiven. Schatje... maar ik wilde niet met de auto mee, ik wilde verder lopen, de 30km halen! Eventjes wat geprobeerd, schoen wat losser en welja, het ging wel redelijk. Toch maar verder lopen dan. En wonder, het ging, de pijn zakte wat weg en werd dragelijk zo niet goed te doen.

De laatste drie kilometers waren wel erg zwaar, maar ik geloof dat dat voor meer mensen gold. Ik weet niet hoevaak GJ wel niet gezegd heeft dat we er bijna waren. Zeg ik ook tegen Rik, mijn zoon van 5 en die gelooft dat, maar ik ben 33! Grrr, elke keer als ik dacht nou zijn we er zei GJ naar links (en dat was dus de andere kant op!) En zo slalommen door het bos, er kwam geen eind aan... Toch hebben we het gehaald, ongeveer 31,5km!!
Na het douchen hebben we bekers koffie naar binnen gewerkt, en Dees maar koffiezetten! Ondertussen voelde ik mijn voet alweer zeer gaan doen en toen we opstonden om naar de auto te gaan voelde ik het wel, dat zou lastig gaan worden. Heel voorzichtig, stapje voor stapje.

Eenmaal thuis gekomen was het eerste wat Henk, mijn man zei, wat heb jij op je enkel, hij is helemaal blauw? Ondertussen werd de pijn steeds erger en kon ik er niet op staan. Zo ging het de hele rest van de dag door. 's Avonds heb ik heel wat traantjes gelaten, van de pijn maar ook van teleurstelling, zo zou het geen marathon worden voor mij, alles voor niets. 's Nachts amper geslapen van de pijn, omdraaien ging niet en mijn enkel deed zo'n pijn.
De volgende ochtend ben ik naar de eerste hulp gegaan om foto's te laten maken. Zat ik in de rontgenkamer, zei de verpleegster tegen de rontgen-man, zet haar maar in de gipskamer! Zat ik daar, en ja hoor, daar kwamen de traantjes ook al weer, gips, nou daar was ik klaar mee! In de gipskamer bleek dat ik daar mocht wachten op de assistent-chirurgie anders moest ik zover lopen, en de verpleegkundigen zagen wel dat ik dat niet zo goed kon... Geen gips dus!!! Op de foto's was niets te zien en ik kon weer gaan.
Ik ben maar doorgefietst naar het Spectrum Fysiotherapie om te kijken of ze een gaatje hadden om even naar mijn enkel te kijken. Daar was gelukkig ruimte om mij te behandelen. Het zag er angstaanjagend uit, dik, rood, blauw en warm. De fysio zag alleen dat dit acute rust nodig had! Heb mijn werk maar gebeld dat ik niet meer kwam, kon wel janken en wilde naar huis! Onderweg een hoop chocolade en wat boekjes gekocht en ben op de bank gaan zitten met mijn pootje omhoog. 's Nachts wel weer redelijk geslapen. Op maandagavond voelde ik al enige verbetering ontstaan en kon ik me makkelijker voortbewegen.

Dinsdags moest ik weer aan het werk, dus maar stevige gympen aan. Ik heb zittend werk en af en toe loop ik ven naar de printer of wc. En warempel, in de loop van de dag merkte ik dat het bewegen en lopen al veel gemakkelijker ging! Super, een heel goed teken! En de dag erna ging nog veel beter, ik voelde het niet eens meer. Ik had een afspraak bij de fysio voor een controle en die man wist eigenlijk niet waarvoor ik kwam, ik kon alles, bewegen, strekken, belasten en stabiliteit! Maar goed, we hebben verder gepraat over hoe nu verder en ik kan de marathon nog gewoon uitlopen! Heerlijk bericht! Maar mocht dit komende weken nogmaals voorkomen in deze ernstige mate dat kan ik de marathon op 20 september wel vergeten. Dat zien we later dan wel weer. Ik mocht weer beginnen met lopen, tot aan de pijngrens. Ik had voor mezelf al een schemaatje gemaakt hoe ik het de komende week zou aanpakken, ik zou zaterdag weer beginnen met lopen. Heerlijk, ik had er al zin in om weer te lopen, het vertrouwen was weer helemaal terug en het voelde allemaal heel goed!

Eenmaal thuis zei Henk, waarom loop je vanavond niet een stukje, als je geen pijn meer hebt kun je toch wel rustig gaan lopen? Meestal zijn wij lopers in zijn ogen veel te voorzichtig als het om trainingsbelasting gaat en snapt hij de rustig aan-instructie van de trainers niet altijd. Maar goed, hij is voetballer en bovenal een marinier dus dat zijn geen doetjes. Ik besloot voor deze keer maar eens naar hem te luisteren en gewoon te gaan. Muziek op en lopen maar. Had van Donald nieuwe muziek gekregen voor op mn I-pod dus ik kon mooi mijn gedachten bij de muziek houden en niet zozeer bij mijn voet en eventuele pijn. Ik heb 6,5km gelopen en ja, in de laatste km voelde ik wat kriebelen in mijn voet maar echt pijn was het niet. Amazing!!! Wat een verschil! Zondag kon ik niet meer lopen van pijn en nu liep ik weer 6,5km! En dat met een beetje rust! En de opbeurende en motiverende praat van deze en gene.

Donderdag ging het de hele dag goed dus ik besloot met de groep mee te trainen en wel te zien waar het schip zou stranden. Volop verbazing toen ik de hal in kwam lopen, ga je werkelijk meelopen? Doe je wel voorzichtig? Ja hoor, ik was heel zeker van mijn zaak. Tijdens de training ging het goed, was wel wat stijf van het bankzitten maar dat telde niet mee. Wat belangrijker was, is hoe mijn voet het zou houden... Wist dat we ongeveer 14km zouden doen, dus wist wanneer ik om zou kunnen draaien of door moest lopen. Op de cruciale kilometers werd ik door verschillende mensen aan de praat gehouden, en voordat ik het wist waren we Wyns alweer uit en op het pad naar de stad. Deden jullie dat erom mensen?
En sterker nog, ik had geen pijn! Ik liep heel makkelijk en licht, geen pijn en last waar dan ook van! Onvoorstelbaar!! Wat een zelfherstellend vermogen heeft je lichaam dan. Heb goed geslapen deze afgelopen week, goed gegeten en gedronken (water dan) en wat je daar al niet mee bereikt. Ik ben weer vol goede moed en heb nog 20 trainingen te gaan voordat we naar Berlijn vertrekken. Ik kan aftellen!

Groetjes Froukje

woensdag 12 augustus 2009

12e training MvB / 16 augustus

Na een prachtige loop in de omgeving van Bakkeveen. Is het aanstaande zondag weer tijd om door de pittoreske omgeving van Leeuwarden en omstreken te lopen.

De route...richting Hardegarijp en Veenwoudsterwold (route uitgezet door Geert Jan). We zijn nog bezig met verzorgingsposten maar dat gaat vast wel weer lukken.

De afstand...32 kilometer.

Tijd...8.30 uur

Plaats...vanaf sporthal het Kalverdijkje

Kom weer op tijd.

Succes de komende dagen en hopen dat de blessures bij een aantal lopers snel herstellen.

Tot zondag.

maandag 10 augustus 2009

11 training MvB / Bakkeveen 30 kilometer



Vorige week dinsdagavond tijdens de training zag ik het even allemaal niet zitten. Tijdens de loopscholing schoot het in mijn kuit en kon geen stap meer verzetten. Maar hopen dat het geen scheurtje of een zweepslag is. Thuis koelen met ijs en insmeren met Perscindol. Donderdags kon ik bij mijn fysio terecht en hij gaf al snel het verlossende woord…geen scheuring of zweepslag…maar overbelasting. Rust houden en heel rustig wat lopen. En zeker geen versnellingen. Ik zou het er misschien uit kunnen lopen. Vrijdags 8,5 gelopen en de pijn viel reuze mee….dus op naar zondag…zou wel zien hoever ik kon komen.

Zondag om 8.00 verzamelen bij de C1000 in Zuiderburen en vanaf daar op naar Bakkeveen voor een gezamenlijke duurloop van 30 kilometer, vanaf de camping van Geert Jan en Desire. Geja, Linda, Froukje en ik rijden samen en Simon heeft in de van buurt van Bakkeveen nog een feestje (zou ook weer niet zo zijn….) en gaat rechtstreeks. De rest van de marathonlopers is nog op vakantie of net terug en lopen de volgende keer weer mee.

Om half 9 waren we al bij de camping en Geert Jan ving ons al op bij de parkeerplaats. Iedereen start klaar maken en om 9 uur vertrokken we voor de lange duurloop. Spannend want ik zat toch behoorlijk over mijn kuit in. Desire zou ook 11 en 21 kilometer staan en kon ik altijd nog uitstappen. Maar gelukkig ging het goed. Mijn kuit bleef wel gevoelig, maar het was wel goed te doen. En na mate we ook verder kwamen liep ik de pijn er uit.

Het was lekker lopen door de omgeving van Bakkeveen. Heide, bos….en weer dat weiland. En natuurlijk heerlijk weer. Alles ging goed. Tot vlak voor 20 kilometer. Froukje kreeg weer last van de buitenkant van haar voet. En in de bocht werd het even te veel. Op haar tandvlees toch naar de tweede post op 22 kilometer. Twijfel…nog eens testen of het wel ging…wel een keer die 30 kilometer willen lopen…en ja, toch mee. Op karakter zelfs toch (volgens mijn horloge) 31,5 kilometer gelopen. Door bos, onverharde paden, heuveltjes….

Na het lopen douchen op de camping en nog even nazitten.

Vandaag kreeg ik bericht dat het niet lekker gaat met Froukje. Het is gelukkig geen scheur of breuk in een botje ofzo…maar net als mijn kuit…overbelasting…Nu is het nog dik en pijnlijk. Gelukkig gaf de fysio niet aan dat Berlijn niet meer mogelijk is. We hebben nog 6 weken en gelukkig zijn we op tijd begonnen. Er zitten ook twee 35 kilometers in het schema. We gaan er vanuit dat ze mee gaat en die marathon uitloopt.

Volgende week zet Geert Jan een ronde van 32 kilometer uit in de buurt van Leeuwarden. We lopen dan richting Hardegarijp en Veenwouden. We hebben deze route in de voorbereiding van Rotterdam ook eens gelopen. Het vertrek zal weer om 8.30 uur zijn vanaf het Kalverdijkje.

Nu eerst een week rust…niet teveel doen..kuiten, hamstrings (Johannes en Simon) en voeten de welverdiende rust geven…

Donald

vrijdag 7 augustus 2009

AANPASSING VERTREK PLAATS ZONDAG 9 AUGUSTUS

BELANGRIJKE MEDEDELING:

AANSTAANDE ZONDAG LOPEN WE DE 30 KILOMETER IN BAKKEVEEN.

IN EERSTE INSTANTIE WAS AANGEGEVEN DAT WE OM 8.00 UUR VANAF HET KALVERDIJKJE ZOUDEN VERTREKKEN.

WE VERTREKKEN NU (NOG STEEDS) OM 8.00 UUR MAAR VANAF DE C1000 IN ZUIDERBUREN. ALS JE MEE WIL...WEES OP TIJD.

TOT ZONDAG

woensdag 5 augustus 2009

11 training MvB / BAKKEVEEN

Hallo allemaal,

Zondag staat de eerste 30 kilometer op het programma. De laatste twee jaar hebben we voor een marathon ook een paar keer in de prachtige omgeving van Bakkeveen gelopen.
Duinen, bos en je ontkomt er niet aan...ook weiland...

Ook dit jaar heeft Geert Jan weer een route uitgezet.

We vertrekken zondagochtend om 8.00 uur en we starten ongeveer rond 9.00 uur vanaf de camping in Bakkeveen.

Laat even weten of je mee gaat.

Tot zondag 8.00 uur bij Sporthal het Kalverdijkje

Donald

zondag 2 augustus 2009

10e training MvB



Het is alweer een paar weken geleden…een heerlijke vakantie in de Ardeche. Op de camping tussen de bergen met de Rhone in de buurt. Prima weer en jawel, ik heb ook nog gelopen.
Prachtige route tussen de fruitbomen, zonnebloemen en hier en daar een heuvel. Vooral het laatste stuk terug naar de camping was pittig. Ik heb de conditie dus wel wat bijgehouden, maar mijn langste afstand in Frankrijk was 19 kilometer. En dat viel me toen al enorm tegen.

Het was vandaag dus spannend hoe het zou gaan. In het schema stond weer 28 kilometer en dat is net even wat verder dan die 19 kilometer een paar weken terug. Ik werd wakker met het getik van de regen tegen de ramen. Of het is prachtig (bijna te warm) weer of regen. Toen ik bij de sporthal kwam, kwam het al met bakken uit de hemel.

Het is vakantietijd en we waren maar met een klein groepje. Froukje, Geja, Simon en ik. Simon heeft een lichte hamstring blessure en zou tot de eerste stop meelopen.
De route vandaag richting Warga en over Reduzum weer terug. De vorige keer dat we hier liepen was het erg warm. Nu erg nat. Donkere wolken om ons heen en dikke druppen vielen op ons neer. Doorweekt. En toch stonden daar op 10 kilometer Simon (de man van Geja) en de kids. Heerlijke koek en andere versnapperingen. Simon is hier gestopt en is vanaf de volgende stop (bij Goutum) is zijn eentje weer verder gelopen. Toch zijn kilometers gelopen. Top.

Froukje en Geja bleven tot het einde toe erg goed doorlopen, leken nog wel kilometers door te kunnen lopen. Zelf had ik het wel een beetje gehad. Toch weer die eerste lange duurloop na zo’n drie weken “rust”. Maar hij zit weer in de pocket…die 28 kilometer.

Volgende week lopen we onze eerste 30 kilometer. Geert Jan zet een route uit in Bakkeveen en hoe laat we vertrekken enz. volgt nog. Laat wel even weten of je komt. Zo kunnen we rekening houden met de auto’s e.d..

Nog een belangrijke mededeling. Gerard ter Beek heeft enige tijd de eindafrekening naar iedereen verzonden. Deze moest worden betaald voor 1 augustus. Mocht je nog geen rekening van Gerard ter Beek hebben ontvangen, neem dan zelf even contact op met de reisorganisatie. Telefoonnummer 0541291820 of gtbmarathon@hotmail.com .

De shirtjes zijn binnen. Wits Groep sponsort ons en dit hebben we mede te danken aan Simon.
Een aantal lopers hebben de shirtjes al ontvangen en het betaalde geld weer retour ontvangen.
Als iedereen weer terug is van vakantie zullen we kijken of we een groepsfoto kunnen maken.

Donald