Weekend / MarathonBerlijn

Na een voorbereiding van zo'n 19 weken (inclusief de vakantie) was het moment aangebroken waar iedereen klaar voor was. Om 5.50 uur op vrijdagochtend 18 september verzamelen bij de C1000 in Zuiderburen. En iedereen was prachtig op tijd. Laatste tassen in de auto en op weg naar Deurningen waar we over zouden stappen in de bussen van Gerard ter Beek. Geen files en we waren mooi op tijd op de locatie. Waar verlang je naar om die tijd...koffie!!! Niet denken dat er iets open was. Maar ja, toen we eenmaal in de bus zaten draaide het koffiezetapparaat overuren. De planning was dat we rond 15.15 uur in Berlijn zouden aankomen. Nog genoeg tijd om muziek te luisteren op de Ipods, boeken of tijdschriften te lezen en spelletjes te spelen. Martha had haar Nintendo weer meegenomen en dit maal was het geen Braintraining maar Weekend Miljonairs. Mannen tegen de vrouwen en daarna verder met kleinere groepjes. En voor prijzen doet iedereen natuurlijk mee.

Patricia en Geja hadden muffins gebakken (naar het recept wat eerder op de weblog geplaatst is). Heerlijk.

Rond 16.00 uur waren we in Berlijn en reden we door naar de sportbeurs waar we de startnummers op konden halen. Wat een hal, 1.2 kilometer lang en zo'n 200 honderd meter breed denk ik. Ieder loopmerk was hier te vinden. Eerst startnummers ophalen en tijden om laten zetten. Tja, de nodige groepjes waren al gemaakt maar de indeling in de vakken kwam niet overeen. Linda met een strak gezicht..."ich habe 3.25 gelauffen"...dus...

We hadden nog even tijd om te shoppen. Natuurlijk wil je van zo'n weekend een mooi shirt of jasje als herinnering. Jammer, dat we niet wat meer tijd hadden.

In hotel droop iedereen af naar de kamers. Even opfrissen en nog even naar de bar voor een biertje of glas wijn. Even eten en iedereen lag redelijk op tijd in bed....moe.

Zaterdag was er de optie om de breakfast run te lopen (6 kilometer?) met een finish in het Olympisch stadion. Volgens mij hebben alleen Geja, Peter en Elles mee gelopen. De rest ging in groepjes richting de stad. Wij (Simon, Petra, Julius, Froukje en ik) zijn naar het Holocaust monument geweest. Erg indrukwekkend. Net als het museum wat onder het monument zit.

Rond 12.00 uur weer verzamelen voor een rondrit door de stad. De gids woonde al zo'n 23 jaar in de stad en was afgestudeerd in geschiedenis geloof ik. Hij wist in ieder geval veel en op een leuke manier te vertellen. Af en toe een stop om alles even buiten de bus te bekijken. Op deze manier krijg je toch nog wat mee van de stad en worden de voetjes niet te veel belast...Na de rondrit nog even tijd om te shoppen of gewoon lekker te genieten op een terras, want het was tenslotte geweldig mooi weer.

's Avonds....PASTA. Eten in het hotel met zo'n 150 lopers. Ik denk dat de koks de eerste weken geen pasta meer klaar maken. Enorme borden vol om maar zoveel mogelijk die laatste koolhydraten binnen te krijgen. Nog een laatste glas bier en wijn en rond 22.00 uur was iedereen op de kamers. Spullen klaar zoeken en te stressen. Moet het nummer hier of lager, wat voor schoenen moet ik aan doen (welke zijn het eigenlijk geworden Roelof?), wat voor belt moet er mee, hempje of toch een t-shirt. Het hoort er allemaal bij. Roelof, Simon en ik lagen samen op een kamer. Nou heb ik wat stress, ik ben gestresst en de overtreffende trap...SIMON...

Na een redelijke nacht, zaten we alweer om 6 uur in de eetzaal. Hagelslag was natuurlijk mee. Never change a winning team. Als ik 19 weken hagelslag eet voor het lopen, doe ik dat nu ook. Zoals als Geert Jan ooit al eens aangaf (nadat ik zei dat ik voor een marathon een bord pasta probeerde weg te werken om 7 uur)..."wat eet je voor een 32 kilometer?"....

Rond 7 uur vertrok de bus richting de start. Wat een drukte. De mannen moesten de kleding zakken ergens achter op het terrein wegbrengen. Net op het krapste gedeelte. Schuivelen en maar op je horloge kijken. Gelukkig kwamen Folkert, Mark, Peter en Roelof alweer terug en nog even roepen dat ze op me zouden wachten. Dit is het moment wat ik niet leuk vind voor een wedstrijd. Nog een half uur voor de start en ik moet mijn tas nog inleveren. Gelukkig stond de rest er nog, maar helaas waren Roelof en Linda al in het vak. Ergens begrijpelijk maar wel even terleurgesteld. Maar no hard feelings..Roelof!!! Met al mijn overredingskracht in het Duits omgewisselde startvaknummer er weer afgepeuterd en meegelopen met Peter, Julius, Aafke, Mark (ging alsnog in een ander vak) en Folkert. Froukje moest naar een ander startvak. Een laatste zet m op knuffel en we zouden elkaar allemaal weer zien aan de finish.

In het startvak...de Bolero. Nou is dat al een mooi nummer, maar ook hier zit nu weer een betekenis achter. Net als You never walk alone. Als je dat hoort denk je terug aan de Coolsingel. 12.000 lopers die met Lee Towers mee zingen voordat het startschot gelost wordt. Nu staan hier 40.000 lopers....en in een aantal talen wordt iedereen veel plezier en succes toegewenst. Het startschot en alles komt langzaam in beweging. Na zo'n 7 minuten komen wij ook over de start en proberen ergens in de massa ons ritme te vinden. Het is om 9.00 uur al warm en besloten wordt om rustig te starten. Over de hele route staan toeschouwers, bandjes, harde muziek uit luidsprekers. Achteraf hoor je dat er zo'n 1.2 miljoen toeschouwers onderweg stonden.

We proberen zoveel mogelijk bij elkaar te blijven. Rond 21 kilometer (?) zouden Martha, Francien, Petra en Johannes onderweg staan. Wij lopen links..ze staan rechts. Een keer hard roepen...LEEUWARDEN!!!...even zwaaien voor de foto's. Dan komt er iemand naast me lopen. Leeuwarden? Waar ligt dat? Inschatting...50+. Waar kom jij vandaan? Net onder Amsterdam...had je wat beter op moeten letten op school....en we lopen weer door. Hoe zou het met de andere lopers gaan? Mark had als doel 3.30 uur. Linda en Roelof gingen weg op 3.45 uur. Geja en Elles moesten ook ergens voor ons lopen. Tabitha en Froukje liepen hun eerste marathon en zouden kijken hoe het ging, hoe zouden ze het ervaren...en met de warmte omgaan. Zeker toen we verder op het parcours kwamen hoorden en zagen we steeds meer ziekenauto's. Opvallend veel mensen die op de grondlagen met denkens over zich heen, met verplegend personeel erbij in de buurt. We moesten zelfs stoppen om een ziekenauto door te laten gaan. Angstig.

Rond 26 kilometer nam ik mijn eerste Dubbel Zoute dropje..volgens recept van Folkert en Aafke. Mijn probleem...ik wordt misselijk boven de 34/35 kilometer en wil nog wel eens een souvenier achter laten. Prefentief het dropje genomen (naast de toen al 5 squeezy's) en het was nog lekker ook. De dropjes zou ik tot het einde doorblijven eten. Rond de 35 kilometer waren Aafke en ik alleen nog over. Het tempo zat er, zeker voor mijn doen, nog behoorlijk in. Erg gaaf gevoel om Aafke in het midden van het parcours te zien lopen en ik aan de zijkant. Iedereen inhalend. Hoezo je krijgt vleugels. Geweldig. Rond de 40 kilometer was er nog een drinkpost. Ik loop door Aafke..Ik zat net in een ritme en wou eigenlijk het laatste stukje in een keer doorlopen. De laatste bocht om en in de verte stond de Brandenburger tor. Yes...het laatste stuk. Wat een mensen. De Coolsingel is bijzonder, maar dit is wel weer een overtreffende trap. Voor de Brandenburger tor nog even stoppen voor een foto. Er onder door en dan kom je op een soort plein uit met tribunes vol enthousiaste mensen, een enorme video wall met beelden van de laatste meters, wat een finish. Niet lang daarna zie ik Aafke...Dansend komt ze op me af. Een een knuffel. We did it again. Wat ben je dan blij. Allebei 4.07. Niet te snelste maar wel de mooist gelopen (zeker in deze temperatuur). En...de dropjes hebben geholpen. Niet overgegeven. Door de hekken op weg naar de medailles. Ze zou de medaille geven maar hang hem maar om mijn nek...een momentje. Eerst drinken zoeken. Simon stond nog te wachten.

Terug richting de medailles en wachten op de rest. Folkert had hem toch uitgelopen. Ondanks dat het enkele weken zo spannend leek met zijn blessure aan de knie. Geweldige prestatie. Dan komt Tabitha. Ondanks de warmte toch hartstikke goed gelopen. Niet veel later volgt ook Froukje, tranen van vreugde maar het hoogste woord. Erg knap. De club van 42 in groeiende. Met z'n allen terug naar de kleding afgifte en een groot glas bier (alchohol vrij). We hebben nog even van de sfeer genoten en daarna rustig terug gelopen richting de bussen. Medailles nog om de nek.

In het hotel nog even heerlijk rustig aan gedaan. Heerlijk douchen, even liggen en napraten. Wat een ervaring, wat een mensen. 's Avonds nog een keer gegeten in het hotel en daarna in de bus naar de Irisch Pub in het centrum. We waren niet de enige met een medaille om en zo heb je al snel aanspraak. Rond half 2(?) stapten we in de taxi's op weg terug naar het hotel. Een geweldige dag en super afsluiting.....

De volgende dag konden we uitslapen. De wekker ging om 8 uur. Al waren we allang wakker. Even douchen, richting de eetzaal. Helaas waren de kranten (Berliner Morgenpost) met daarin de uitslagen van alle lopers en foto impressies al op. Hardlopend, jawel, naar het benzine station en daar de laatste gekocht.

Rond 10.00 uur zaten we weer in de bus....maar nu een stuk stiller dan op de heen weg. Geen spelletjes meer. Maar iedereen verzonken in zijn eigen muziek, boeken en gedachten.

Rond 17.30 uur waren we weer in Nederland en aten we nog gezamelijk een maaltijd. Het leek wel een fastfood restaurant, maar dan in de letterlijke zin. Binnen een uur waren de voor, hoofd en nagerechten gegeten en stapten we weer in de auto's op weg naar huis.

Het was een onvergetelijk weekend, prachtige stad en geweldige mensen om me heen. Iedereen die mee was hartstikke bedankt en iedereen bedankt voor alle smsjes.

Donald

16e training MvB, 16 kilometer

Goed, en daar was hij dan. De laatste lange duurloop. Het schema gaf nog een 16 kilometer aan. En zoals ik al eerder aangaf heb ik de "wijze" woorden van Linda in de route meegenomen. Neem altijd iets korter op afstandmeten.nl en je komt op de juiste afstand uit. Een avond prutsen op de betreffende site en ik kwam eindelijk uit op jawel.....15,5 kilometer. Als dat geen 16 kilometer rond wordt. Linda, ehhhhh.....alle klokjes bleven net onder de 15 kilometer. Voortaan toch maar weer de beoogde kilometer afstand uitzoeken.

Maar wat maakt het vandaag nog uit. De trainingen zitten er op en deze week houden we ons bezig met rust, goed drinken en natuurlijk die koolhydraten stapelen.

De route vandaag was, wat mij betreft, niet de mooiste. Een groot gedeelte langs de Groningerstraatweg richting Hardegarijp en weer terug en nog een klein lusje door Lekkum. Maar wat wil je. We hebben bijna alle mogelijkheden in de laatste weken al gelopen.

Ik heb vandaag toch met gemengde gevoelens gelopen. De laatste lange duurloop, na zo'n 18 weken trainen. Dan ga je die zondagochtend gewoon missen. Altijd een feestje om met z'n allen de afstanden te lopen. Wat mij betreft hebben we een mooie voorbereiding gehad. Wisselend weer en mooie routes. Helaas wel met de nodige blessures. Maar zoals het er nu uit ziet loopt Folkert in Berlijn mee. Roelof kwam helaas met het nieuws dat Johannes definitief niet de marathon gaat lopen. Erg jammer. Toch degene die als enige onder die 3 uren uit kan komen.

Terug in de sporthal werden onze verloren koolhydraten gelijk aangevuld. Folkert en Aafke hadden een doos Oranje koek mee genomen om de laatste training te vieren. Super. Nog even gezellig na zitten en alle smeuige verhalen van Simon aangehoord. En dan heb ik het over de splinter in zijn voet.

Nog een paar dagen en we gaan op weg naar Berlijn. Vrijdag erg vroeg op pad. Op naar een geweldige ervaring en weekend.

Donald

16e training MvB

Hallo allemaal,

De laatste route... bijna 16 kilometer. Ik heb de wijze woorden van Linda in het maken van de route meegenomen;"hou de route iets korter op afstandmeten.nl en je komt beter uit". Daarom is de route 15,5 kilometer en zullen we vast op de 16 uitkomen. En mocht het minder zijn.....het is wel oke zo.

We vertrekken weer om half 9 vanaf sporthal het Kalverdijkje.

Benieuwd naar de route? Klik op onderstaande link.
http://www.afstandmeten.nl/index.php?id=299574

We zullen waarschijnlijk geen verzorgingspost hebben onderweg. Neem daarom voldoende drinken mee.

Vandaag ontving ik (en jullie waarschijnlijk ook) de brief van Gerard ter Beek met informatie over het weekend. Hierin was ook te lezen dat we om half 9 in de buurt van Hengelo moeten zijn, waar we op de bus stappen. Volgens de ANWB route planner is dit 200 kilometer rijden (2 uur...ZONDER FILES).

Hoelaat we vertrekken (vanaf sporthal het Kalverdijkje) wordt nog bekend gemaakt. Maar het zal vroeg zijn.

Zoals wel duidelijk zal zijn hebben we een aantal auto's nodig die ons naar de betreffende opstapplaats willen rijden. Zou je willen aangeven als je het geen probleem vindt om te rijden en hoeveel mensen je kan vervoeren? Dan kunnen we dinsdagavond alles rond maken.

Alvast bedankt.

Tot zondagochtend

Donald

Koolhydraatrijk recept en LEKKKEEERRRR!!!

De lange duurlopen zijn zo goed als voorbij. Nog een keer 16 kilometer. Het is nu dus tijd om koolhydraten te stapelen.

Koolhydraten stapelen is inmiddels een gevleugelde uitdrukking in de marathonwereld. Koolhydraten is een verzamelnaam voor zetmeel en suikers. Bij de vertering worden die delen afgebroken tot glucose, dat we in opgeslagen vorm in de spieren en de lever glycogeen noemen.

Superbenzine

Glycogeen is de brandstof voor de spieren. Het zorgt ervoor dat de spieren kunnen samentrekken. De hoeveelheid glycogeen die iemand kan opslaan bepaalt hoe lang een hoog tempo kan worden aangehouden.Het uitgeput raken van de glycogeenvoorraad in het lichaam wordt meestal ervaren als ‘stuk zitten‘. In de wereld van de lange-afstandlopers heet dat ‘de man met de hamer tegenkomen‘.Bij een flinke fietstocht met meer dan een doorsnee snelheid kan dat je trouwens ook overkomen. Mannen die de Tour de France hebben gereden, kennen de man met de hamer ook allemaal.Als je de man met de hamer tegenkomt, is er in het lichaam alleen nog vet aanwezig als brandstof. Een normaal mens heeft een vetvoorraad die voldoende is om drie é vier dagen energie uit te halen. Vet genoeg dus voor een gewone prestatie. Maar het nadeel is dat voor vetverbranding veel zuurstof nodig is. Daardoor ga je juist weer minder presteren, langzamer lopen of trappen dus. Vet als brandstof is een soort dieselolie. Glycogeen is dan een soort superbenzine.

Het stapelen

De ‘gewone‘ koolhydraatvoorraad in een lichaam zou genoeg energie kunnen leveren voor 95 minuten hardlopen, maar een marathon duurt langer.Met koolhydraten stapelen maak je de glycogeenvoorraad groter. Wat je de laatste dagen voor een marathon eet is dan erg belangrijk. Door een speciaal voedingsschema kun je de glycogeenvoorraad vergroten en de kans op problemen tijdens de wedstrijd verkleinen.Een week voor de marathon beginnen met een koolhydraatrijk dieet helpt enorm. Die week worden de trainingen minder langdurig, dus je gebruikt minder glycogeen, terwijl je veel koolhydraten inneemt. Zo kan de glycogeenvoorraad in de spieren en lever wel tot 150 procent van de normale hoeveelheid worden opgevoerd.Dat is het stapelen. Daarvoor moet wel minstens een hoeveelheid van 600 gram koolhydraten per dag worden gegeten. Verder moet de laatste dagen voor de wedstrijd tè vezelrijk eten worden gemeden. Geen dikke volkoren boterhammen meer dus. Daardoor moeten de darmen teveel werken. Dat gaat weer ten koste van de glycogeenvoorraad.

Koolhydraten

Voor wie wil weten waar koolhydraten inzitten: koolhydraten is zoals gezegd een verzamelnaam voor zetmeel en suikers. Suikers zijn onder te verdelen in natuurlijke suikers zoals melksuiker (lactose), vruchtensuiker (fructose) en pure suiker (sacharose). Lactose komt onder andere voor in melk, karnemelk, vla en yoghurt. Fructose is te vinden in fruit, vruchtensappen en vruchtenyoghurt. Sacharose komt voor in koek, gebak, snoep en frisdrank. Zetmeel zit onder meer in brood, aardappelen, peulvruchten, diverse volkorenproducten, rijst en pasta dus.

Om nu bovenstaande theorie te vertalen in een lekkere versnapering, hieronder een recept voor verrukkelijke muffins. Deze muffins heb ik gemaakt toen ik mijn eerste marathon (de Slachte) liep:

250 g bloem
1 groot ei
6 eetlepels (85 g) rietsuiker
1 1/2 eetlepel bakpoeder
snuf zout
1,75 dl melk
6 eetlepels pindakaas met nootjes (gele deksel Calve...ik heb aandelen)
3 snickers a 65 g, gehakt
60 g boter, gesmolten

Verwarm de oven voor op 200 graden, gasovenstand 6.
Roer bloem, suiker, bakpoeder en zout door elkaar. Meng er de pindakaas door zodat je een kom vol grof kruim hebt. Meng de gesmolten boter, het ei en de melk en roer dit mengsel door het kruim. Spatel de in stukjes gehakte Snickers erdoor en doe het beslag in de muffinbakjes.

Bak de muffins 20 tot 25 minuten, ze moeten dan gerezen en goudkleurig zijn en stevig aanvoelen als je er (zachtjes) op drukt. Zet ze 5 tot 10 minuten in de vorm op een rooster voordat je ze lost en op het rooster verder af laat koelen. Als je dat op kunt brengen tenminste....

Dit recept is voor 12 muffins

OOK ERG LEKKER VOOR IN DE BUS TROUWENS.....Succes...

Donald

15e training MvB / 6 september (31,5 kilometer)

Vandaag was het zover. Onze laatste echt lange afstand. Op papier 31.5 kilometer. Maar het bleek toch weer 32.5 te zijn. Volgende week nog 1 keer op zondag met z’n allen lopen voor we naar Berlijn vertrekken en staat er nog een 16 kilometer in het schema. Dat moet dan toch zeker goed te doen zijn.

De tijd is eigenlijk omgevlogen. Zo starten we op 10 mei met onze eerste training van 21 kilometer en vandaag alweer bijna onze op een na laatste gezamenlijke training. En elke zondag was het weer een feestje. Toch is het in die bijna 19 weken nooit gelukt om een training met z’n allen te lopen. Aan het begin van de voorbereiding trainde een deel nog voor de marathon van Leeuwarden, toen brak de vakantieperiode aan en er vielen altijd wel lopers uit om wat voor reden dan ook. Ook vandaag is het weer niet gelukt. Dit keer liepen we met 9 Berlijn lopers en 1 Terschelling loper (onze groeps fotograaf)….Ritchie.

Gisteren kreeg ik nog een sms van Mark; “heb gelopen, 9 kilometer. Er staat een behoorlijke wind..ben benieuwd morgen”. Route nog omgooien? Neeee…we gaan er voor. En het bleek een goede keuze. Prachtig weer vandaag. Zonnetje en aan het eind trok de wind pas wat aan.
Onderweg kregen we ook alle aandacht. Op 11 kilometer stond Sierk (man van Linda) met de kinderen ons op te wachten met een verzorgingspost bij Stiens. Onderweg kwamen met hem nog een paar keer tegen met een fototoestel in de aanslag. Op 21 kilometer stond Petra (vrouw van Ritchie) en Sierk (en kids) bij een picknickbank bij Bartlehiem. Een feestje. Wat een verwennerij….

Op het bruggetje bij Bartlehiem nog even met z’n allen op de foto. Lachen….en weer verder met de laatste 10 kilometer. Hier werd het wel wat pittig. De wind trok wat aan, maar er werd toch op een strak tempo gelopen. Onderweg kwamen we Simon (man van Geja) en de kids tegen op de fiets en bij Wijns werd er geroepen. Folkert stond aan de andere kant van het water, een zwaai momentje. Folkert fietste het laatste stuk met ons mee…al zat er toch een kanaal tussen. Bij De Dokkumer EE brug werd er natuurlijk volop gevraagd naar zijn blessure. Gisteren in z’n eentje 30 kilometer gelopen en het viel hem niet tegen. Nu afwachten wat de reactie zal zijn….maar anders loopt hij waarschijnlijk mee in Berlijn.
Goed nieuws dus.

Vermoeid kwamen we aan bij de sporthal. Nog even nakletsen en Simon kwam nog even met z’n tussen tijden, tijdens de maraton van Rotterdam en die van New York. Wat strak gelopen. Nu Berlijn nog, Simon. We gaan er voor….nog twee weekjes.

Donald

15e training MvB / 6 september (31,5 kilometer)

Hallo allemaal,


Het zit er bijna op. Nog twee lange duurlopen en dan op naar Berlijn. Zoals ik al eerder in mijn mail en op de weblog heb aangegeven, hebben we besloten dat we de laatste geplande 35 kilometer inkorten tot 31,5. Die laatste 3 a 4 kilometer kunnen toch wel een enorme belasting op je lichaam hebben. En aangezien we na deze loop nog minder dan twee weken hebben lijkt het ons beter om toch wat meer rust te nemen. Dit neemt niet weg dat er doorgelopen mag of kan worden door degene die toch graag (nog een keer) die 35 kilometer willen lopen.

Onderstaand de route van aanstaande zondag: http://www.afstandmeten.nl/index.php?id=290058


We vertrekken zoals gewoonlijk om 8.30 uur vanaf sporthal het Kalverdijkje.


Tot nu toe hebben we nog geen verzorgingsposten. Mocht iemand nog een mogelijkheid zien om een familielid of iemand anders langs de route te krijgen, laat dit dan nog even weten. Doe dit dan even bij Froukje of bij mij.


We lopen of Jelsum, Britsum, Stiens naar Hallum en over Bartlehiem langs de Dokkumer Ee weer terug. Tussen Bartlehiem en Leeuwarden is het lastig om met de auto te komen. Neem dus sowieso genoeg drinken, cq. eten (reepjes, ed) mee.


Tot zondag.


Donald

Hoe gaat het met Folkert??

Beste mede-lopers,

Na de (dramatische) lange duurloop van 35 km op 23 augustus hebben jullie niets meer van mij gehoord. Dus de hoogste tijd om jullie te informeren over het hoe en wat ..

Zoals jullie misschien wel weten loop ik al lange tijd met een zgn. ‘jumpers knee”-blessure. Deze werd niet erger, ook niet beter. Steeds liep ik de pijn er na zo 12-15 km uit. Na afloop even ijs erop, een dag wat moeiijk lopen en zo was het wel te doen. Begin juli heb ik mijn knie ook nog eens verdraaid, maar dat leek aanvankelijk wel mee te vallen.

Op 23 augustus liep ik de pijn er echter niet meer uit. Het werd steeds erger, ik ging scheef (of beter gezegd: nog schever) lopen en had uiteindelijk overal pijn. Ik ben zo (voor mijn gevoel) doorgestrompeld tot km 32. daarna ging het echt niet meer en ben ik gaan wandelen tot aan de sporthal.

Thuis gekomen nam de pijn verder toe, ondanks ijs en van alles en nog wat.

Maandag naar de fysiotherapeut. Zijn boodschap: voorlopig niet lopen. Zijn diagnose: een flinke jumpers knee-ontsteking en een ontstoken/ geïrriteerde binnen-meniscus (ik wist niet dat ik die had overigens). Twee blessures die niets met elkaar te maken hebben, maar elkaar wel (negatief) versterken. Vervolgens ben ik om de dag behandeld. Zeer pijnlijk, maar het lijkt vooruit te gaan.

Zaterdag 29 augustus heb ik al weer wat gelopen en dinsdag weer even.

Ik mag het lopen opvoeren, maar ik mag geen langzame duurlopen meer doen (te belastend voor mijn knie), geen versnellingen ( te belastend) en ik moet me meer richten op het onderhouden van de huidige conditie dan op het gericht trainen.

Ik heb Berlijn nog niet helemaal opgegeven! Zaterdag wil een testloop doen voor mezelf. Gaat het redelijk goed, dan ga ik waarschijnlijk mee (tenzij ik daarna weer meer last krijg). Gaat het slecht dan is het helaas einde oefening.

Ik loop dus voor mezelf en hoop dat het gaat lukken.

Jullie nog veel plezier en succes met de laatste lange duurloop. Hopelijk tot 20 september bij de start van marathon in Berlijn!!

Aafke loopt zondag wel mee.

Loopgroeten van Folkert