Vandaag was het zover. Onze laatste echt lange afstand. Op papier 31.5 kilometer. Maar het bleek toch weer 32.5 te zijn. Volgende week nog 1 keer op zondag met z’n allen lopen voor we naar Berlijn vertrekken en staat er nog een 16 kilometer in het schema. Dat moet dan toch zeker goed te doen zijn.
De tijd is eigenlijk omgevlogen. Zo starten we op 10 mei met onze eerste training van 21 kilometer en vandaag alweer bijna onze op een na laatste gezamenlijke training. En elke zondag was het weer een feestje. Toch is het in die bijna 19 weken nooit gelukt om een training met z’n allen te lopen. Aan het begin van de voorbereiding trainde een deel nog voor de marathon van Leeuwarden, toen brak de vakantieperiode aan en er vielen altijd wel lopers uit om wat voor reden dan ook. Ook vandaag is het weer niet gelukt. Dit keer liepen we met 9 Berlijn lopers en 1 Terschelling loper (onze groeps fotograaf)….Ritchie.
Gisteren kreeg ik nog een sms van Mark; “heb gelopen, 9 kilometer. Er staat een behoorlijke wind..ben benieuwd morgen”. Route nog omgooien? Neeee…we gaan er voor. En het bleek een goede keuze. Prachtig weer vandaag. Zonnetje en aan het eind trok de wind pas wat aan.
Onderweg kregen we ook alle aandacht. Op 11 kilometer stond Sierk (man van Linda) met de kinderen ons op te wachten met een verzorgingspost bij Stiens. Onderweg kwamen met hem nog een paar keer tegen met een fototoestel in de aanslag. Op 21 kilometer stond Petra (vrouw van Ritchie) en Sierk (en kids) bij een picknickbank bij Bartlehiem. Een feestje. Wat een verwennerij….
Op het bruggetje bij Bartlehiem nog even met z’n allen op de
foto. Lachen….en weer verder met de laatste 10 kilometer. Hier werd het wel wat pittig. De wind trok wat aan, maar er werd toch op een strak tempo gelopen. Onderweg kwamen we Simon (man van Geja) en de kids tegen op de fiets en bij Wijns werd er geroepen. Folkert stond aan de andere kant van het water, een zwaai momentje. Folkert fietste het laatste stuk met ons mee…al zat er toch een kanaal tussen. Bij De Dokkumer EE brug werd er natuurlijk volop gevraagd naar zijn blessure. Gisteren in z’n eentje 30 kilometer gelopen en het viel hem niet tegen. Nu afwachten wat de reactie zal zijn….maar anders loopt hij waarschijnlijk mee in Berlijn.
Goed nieuws dus.
Vermoeid kwamen we aan bij de sporthal. Nog even nakletsen en Simon kwam nog even met z’n tussen tijden, tijdens de maraton van Rotterdam en die van New York. Wat strak gelopen. Nu Berlijn nog, Simon. We gaan er voor….nog twee weekjes.
Donald
De tijd is eigenlijk omgevlogen. Zo starten we op 10 mei met onze eerste training van 21 kilometer en vandaag alweer bijna onze op een na laatste gezamenlijke training. En elke zondag was het weer een feestje. Toch is het in die bijna 19 weken nooit gelukt om een training met z’n allen te lopen. Aan het begin van de voorbereiding trainde een deel nog voor de marathon van Leeuwarden, toen brak de vakantieperiode aan en er vielen altijd wel lopers uit om wat voor reden dan ook. Ook vandaag is het weer niet gelukt. Dit keer liepen we met 9 Berlijn lopers en 1 Terschelling loper (onze groeps fotograaf)….Ritchie.
Gisteren kreeg ik nog een sms van Mark; “heb gelopen, 9 kilometer. Er staat een behoorlijke wind..ben benieuwd morgen”. Route nog omgooien? Neeee…we gaan er voor. En het bleek een goede keuze. Prachtig weer vandaag. Zonnetje en aan het eind trok de wind pas wat aan.
Onderweg kregen we ook alle aandacht. Op 11 kilometer stond Sierk (man van Linda) met de kinderen ons op te wachten met een verzorgingspost bij Stiens. Onderweg kwamen met hem nog een paar keer tegen met een fototoestel in de aanslag. Op 21 kilometer stond Petra (vrouw van Ritchie) en Sierk (en kids) bij een picknickbank bij Bartlehiem. Een feestje. Wat een verwennerij….
Op het bruggetje bij Bartlehiem nog even met z’n allen op de
foto. Lachen….en weer verder met de laatste 10 kilometer. Hier werd het wel wat pittig. De wind trok wat aan, maar er werd toch op een strak tempo gelopen. Onderweg kwamen we Simon (man van Geja) en de kids tegen op de fiets en bij Wijns werd er geroepen. Folkert stond aan de andere kant van het water, een zwaai momentje. Folkert fietste het laatste stuk met ons mee…al zat er toch een kanaal tussen. Bij De Dokkumer EE brug werd er natuurlijk volop gevraagd naar zijn blessure. Gisteren in z’n eentje 30 kilometer gelopen en het viel hem niet tegen. Nu afwachten wat de reactie zal zijn….maar anders loopt hij waarschijnlijk mee in Berlijn.Goed nieuws dus.
Vermoeid kwamen we aan bij de sporthal. Nog even nakletsen en Simon kwam nog even met z’n tussen tijden, tijdens de maraton van Rotterdam en die van New York. Wat strak gelopen. Nu Berlijn nog, Simon. We gaan er voor….nog twee weekjes.
Donald
Geen opmerkingen:
Een reactie posten