En dan is het zover, de langste trainingsafstand. Voor het eerst in mijn eentje 35 kilometer. In mijn marathon trainingen, die ik liep voordat ik bij de loopgroep kwam, liep ik nooit verder dan 30 a 32 kilometer. Spannend dus. Maar vandaag een feestje i.v.m. het vieren van de 40ste verjaardag van Alexandra en haar vriendin. Leek me niet verstandig om dan de volgende dag deze afstand te lopen.
Vroeg de wekker gezet en nog even snel op buienradar kijken wat het weer wordt. Hmm…een rode vlek met slecht weer komt onze kant op. Hopelijk geen onweer.
Martha had de route gemaakt en gisteravond nog even snel bekeken. Wat zijn de cruciale punten. Ik heb geen Martha onderweg die aangeeft waar ik links of rechts moet. Maar de route gaat bijna langs ons huis, dus makkelijk instappen.
Richting Ritzumazijl en Deinum naar Dronrijp. Rond die tijd verwacht je dat je op zo’n fietspad niemand tegenkomt. Maar om de paar honderd meter zat een visser naar zijn dobber te staren. Maar is ook wel weer gezellig…morge…morge…enz. Ze zullen wel denken, wat is dat voor idioot. Tja, en dan komt toch dat onvermijdelijke. Donkere luchten en boven Marssum een regenboog. Ik zal wel nat worden. Maar gelukkig zat ik aan de zijkant van de bui en die paar drupjes waren meer verkoeling dan dat ik er echt nat van werd.
Ik liep lekker met mijn Ipod op. Maar weer eens naar de 2 meter sessies luisteren van
Jan Douwe Kroeske. Wat heb ik daar vroeger veel naar geluisterd. Hurricane room van The Blessing…prachtig nummer en mijn gedachten dwalen weg. Dan is het even schrikken. Een paar weken geleden had ik het er nog over, met Mark of Folkert. Ik weet het niet meer. Vroeger waren er zoveel fietstochten. Je kon ieder weekend wel een fietstocht doen van 100 kilometer of meer. Ik hoor ping…en vanaf dat moment allemaal fietsers op fietspad richting Dronrijp. Dan is het toch wel smal. Maar ook dan weer…morge…morge…Vlak voor Dronrijp zie ik bij een van de boerderijen een prullenbak. Fototoestel plaatsen, zelf ontspanner er op, terug rennen en….smile. Zo, weer een bewijs dat ik mijn best heb gedaan.
In Dronrijp rechtsaf, richting op Hatsum. Geen wielrenners meer en ik kan weer wegdwalen in mijn muziek. Going to the run van de Golden Earring…hoe toepasselijk. Mijn halve liter water die ik extra mee had genomen was onderhand al op. Om het half uur trouw een squeezy naar binnen werken en gewoon doorlopen. Zo kom ik op plaatsen waar ik nog nooit ben geweest. Hoptille? Zo dicht bij huis en hier nog nooit gelopen. Proficiat Martha. Ik heb er weer wat kilometer
mogelijkheden bij. Vlak voor Hilaard een splitsing met een bordje Deinum/Leeuwarden linksaf. Moest ik deze afslag nou nemen? Twijfel. Ik heb die kaart toch goed bestudeerd? Ik gok op Hilaard en daarna richting Boksum te kunnen. En gelukkig na een kilometer het verlossende bordje Boksum. Weer op bekend terrein. Op de Boksumerdyk zit ik op 25 kilometer. So far so good. Ik loop nog lekker en werk nog een squeezy naar binnen. Run baby run (Sheryl Crow)….op mijn Ipod. Nog 10 kilometer. Op de van Harinxmabrug even pauze. De brug staat open en kan ik mooi een nieuwe afspeellijst zoeken. Maar even wat andere muziek. Armin van Buren erop om het tempo er op te houden. Door Aldlan over de rondweg naar huis. Dat moet te doen zijn. Ongeveer bij de afslag naar de sporthal kijk ik nog eens op mijn klokje….31,5 kilometer? Vanaf de stoplichten bij de Groningerstraatweg is het zeker nog 5 kilometer naar huis. Dan zou ik rond de 36/37 kilometer uitkomen.
Het laatste stuk krijg ik het zwaar. Vanaf 32 kilometer even wat misselijk en ik heb geen drinken meer. Bij de Troelstraweg een getoeter. Geert Jan rijdt voorbij en ik kan nog even zwaaien….Bij het Shell station een flesje Aquarius kopen en ik loop weer door. Bij huis kom ik uit op 37 kilometer. In de knip. Nog 5 en een beetje erbij. Moe en voldaan wandel ik het laatste stuk naar huis. Dopjes uit mijn oren en mijn gezelschap uitgedaan. Mijn Ipod en ik ….vandaag een onafscheidelijk koppel.
Op zo’n ochtend als deze mis je je loopmaatjes. Altijd een feestje om gezamenlijk de lange duurlopen te doen. Lekker kletsen en als je het even moeilijk hebt is er altijd iemand die je steunt. Volgende week loop ik weer mee…nog maar 3 lange duurlopen en dan is het zover. Berlijn…zaterdag kreeg ik nog een sms van Simon….kijk je ook naar de Berlijn Marathon (WK) Donald, super... Jemig, straks lopen wij daar ook…ik kan niet wachten..
Donald
Vroeg de wekker gezet en nog even snel op buienradar kijken wat het weer wordt. Hmm…een rode vlek met slecht weer komt onze kant op. Hopelijk geen onweer.
Martha had de route gemaakt en gisteravond nog even snel bekeken. Wat zijn de cruciale punten. Ik heb geen Martha onderweg die aangeeft waar ik links of rechts moet. Maar de route gaat bijna langs ons huis, dus makkelijk instappen.
Richting Ritzumazijl en Deinum naar Dronrijp. Rond die tijd verwacht je dat je op zo’n fietspad niemand tegenkomt. Maar om de paar honderd meter zat een visser naar zijn dobber te staren. Maar is ook wel weer gezellig…morge…morge…enz. Ze zullen wel denken, wat is dat voor idioot. Tja, en dan komt toch dat onvermijdelijke. Donkere luchten en boven Marssum een regenboog. Ik zal wel nat worden. Maar gelukkig zat ik aan de zijkant van de bui en die paar drupjes waren meer verkoeling dan dat ik er echt nat van werd.
Ik liep lekker met mijn Ipod op. Maar weer eens naar de 2 meter sessies luisteren van
Jan Douwe Kroeske. Wat heb ik daar vroeger veel naar geluisterd. Hurricane room van The Blessing…prachtig nummer en mijn gedachten dwalen weg. Dan is het even schrikken. Een paar weken geleden had ik het er nog over, met Mark of Folkert. Ik weet het niet meer. Vroeger waren er zoveel fietstochten. Je kon ieder weekend wel een fietstocht doen van 100 kilometer of meer. Ik hoor ping…en vanaf dat moment allemaal fietsers op fietspad richting Dronrijp. Dan is het toch wel smal. Maar ook dan weer…morge…morge…Vlak voor Dronrijp zie ik bij een van de boerderijen een prullenbak. Fototoestel plaatsen, zelf ontspanner er op, terug rennen en….smile. Zo, weer een bewijs dat ik mijn best heb gedaan.
In Dronrijp rechtsaf, richting op Hatsum. Geen wielrenners meer en ik kan weer wegdwalen in mijn muziek. Going to the run van de Golden Earring…hoe toepasselijk. Mijn halve liter water die ik extra mee had genomen was onderhand al op. Om het half uur trouw een squeezy naar binnen werken en gewoon doorlopen. Zo kom ik op plaatsen waar ik nog nooit ben geweest. Hoptille? Zo dicht bij huis en hier nog nooit gelopen. Proficiat Martha. Ik heb er weer wat kilometer
Het laatste stuk krijg ik het zwaar. Vanaf 32 kilometer even wat misselijk en ik heb geen drinken meer. Bij de Troelstraweg een getoeter. Geert Jan rijdt voorbij en ik kan nog even zwaaien….Bij het Shell station een flesje Aquarius kopen en ik loop weer door. Bij huis kom ik uit op 37 kilometer. In de knip. Nog 5 en een beetje erbij. Moe en voldaan wandel ik het laatste stuk naar huis. Dopjes uit mijn oren en mijn gezelschap uitgedaan. Mijn Ipod en ik ….vandaag een onafscheidelijk koppel.
Op zo’n ochtend als deze mis je je loopmaatjes. Altijd een feestje om gezamenlijk de lange duurlopen te doen. Lekker kletsen en als je het even moeilijk hebt is er altijd iemand die je steunt. Volgende week loop ik weer mee…nog maar 3 lange duurlopen en dan is het zover. Berlijn…zaterdag kreeg ik nog een sms van Simon….kijk je ook naar de Berlijn Marathon (WK) Donald, super... Jemig, straks lopen wij daar ook…ik kan niet wachten..
Donald
Hartstikke goed Donald!
BeantwoordenVerwijderenIn je eentje is best zwaar...... ! Vond dat jij nog wel recht had op 2 extra kilometers, de rest heb ik zondag ontzien en mochten na 0,6 extra kilometers stoppen (kadootje speciaal voor jou).
Hoi Donald,
BeantwoordenVerwijderenHeb je gezien, dat we van de omgeving 2 keer een vergelijkbare foto hebben gemaakt? Vond wel grappig.